Een chanson is Frans voor “lied”. De term chanson wordt echter niet gebruikt voor alle franse liederen, noch wordt het gebruikt voor enkel Franstalige liederen.

Geschiedenis van de chanson

Het chanson is ontstaan in de middeleeuwen. In de Middeleeuwen werden chansons gezongen door troubadours. Vaak werd er de zogenaamde hoofse liefde in bezongen. Dat gebeurde in het frans in tegenstelling tot de religieuze liederen die vaak in het latijn waren, wat een duidelijk onderscheid is. Een chanson was dus verhalende / poëtische muziek voor het volk, maar niet door het volk gezongen. De muzikale bezetting van een troubadour was meestal één persoon die zong en zichzelf begeleide. In de latere eeuwen worden chansons vaker gemaakt door een kleine groep. De muzikale begeleiding blijft echter klein qua instrumenten. Het chanson wordt dan ook omarmt door dichters.

Chansons herkennen

Chanson wordt ook wel eens omschreven als “luistermuziek“. Bij het chanson ligt de nadruk op de teksten die gezongen worden. De stem en de muziek zijn ondergeschikt hieraan. De teksten zijn soms beschouwend, soms humoristisch, soms maatschappij-kritisch van aard. Over het algemeen zijn de teksten ook doorspekt met persoonlijke gevoelens.
Een zanger van het chanson wordt chansonnier genoemd. Dat geeft eigenlijk aan dat de bezetting nog steeds klein is (1+) en dat de muzikale begeleiding qua aantal muziekinstrumenten ook klein is. Het heeft geen complexe muziek.
De chansons hebben korte, duidelijk gemarkeerde secties die gewoonlijk worden herhaald in makkelijk herkenbare patronen zoals AABC of ABCA Verder wordt de structuur van de tekst verduidelijkt doordat het eind van elke regel wordt benadrukt met relatief lange tonen, cadensen en/of toonherhalingen.

Gebruikte muziekinstrumenten bij een chanson

Zoals aangegeven is de muzikale begeleiding beperkt. Vaak beperkt zich dat tot een gitaar en / of piano en muziekinstrumenten die wij met Frankrijk associëren zoals de accordeon en de mondharmonica.